Typy społeczne

Koń, przyczyniający się do stworzenia jedności w zakresie pracy, rodziny, sąsiedztwa, religii, w pewnych chwilach stwarzał wielką także spójność ludów koczowniczych pod wodzą takich panów, jak Atyla, Dżyngishan, Tamerlan i in. Ludy myśliwskie i dzikie nigdy nie mogą wyłonić takiej wielkiej jedności rządu, bo nie rozporządzają takim środkiem szybkiej koncentracji, jakim jest koń. Nadto zwierze […]

Rasami najbardziej statecznymi są rasy, posiadające konia. Jest on niezbędnym pomocnikiem i dlatego odgrywa taką rolę w systemie wychowawczym koczowników. Zaledwie dziecko zostało odstawionym od piersi, siły zaś jego wzmocniły się, ćwiczą je w jeździe konnej, sadzają z tyłu jeźdźca, puszczają konia cwałem, a młody jeździec trzyma się obu rękami odzieży swego nauczyciela. Tatarzy od […]

Z pomocą prostych środków Tatarzy pędzą z mleka kobylego wódkę, którą bardzo cenią. Ten rodzaj pokarmu daje ważne korzyści koczownikom. Odpowiada on wymaganiom ludu, zmuszonego do ciągłej zmiany miejsca pobytu. Pożywienie to można przewozić, gdyż co dnia dostarczają go zwierzęta, idące za rodziną, a nadto daje się ono przygotować za pomocą możliwie prostych sposobów. Dostarcza […]

Konie Tatarów znajdują na wielkich urodzajnych stepach otoczenie najbardziej sprzyjające samorzutnemu rozwojowi wszystkich przymiotów naturalnych. Są one więc „silne, odważne, dumne, ogniste, lekkie i rącze”. Cotteau, który zwiedzał pogranicze stepy, pisze, że mógł zrobić 92 wiorst na koniu nie schodząc i prawie nie biorąc posiłku w drodze. Step osobliwie nadaje się dla konia. Ten ostatni […]

Klimat wywiera na zwierzęcia wpływ większy, niż na człowieka, który skutecznie broni się przeciw oddziaływaniu meteorologicznemu z pomocą mieszkania i odzieży. Spostrzeżono, iż konie zwłaszcza rozwijają się dodatnio w klimacie suchym, odznaczają się tam wstrzemięźliwością, lekkością i siłą, mają nogę nerwową, a kopyta twarde. Przeciwnie, w krajach wilgotnych, posiadają wielki, a ciężki łeb, niekształtny tułów, […]